Er speelde nog nét geen draaiorgel

Met enige onderbrekingen – een jeugd te Haarlem, en verblijven te Moskou, Berlijn, Den Haag en Washington – vertoeft Sylvia Witteman al haar leven lang te Amsterdam. Een belangrijk deel van de tijd banjert ze over straat en tekent ze op wat ze ziet: een poedersuikerdebat bij de oliebollenkraam, het horecaleed van twee argeloze chique oude Franse meisjes die denken dat je in Amsterdam zomaar iets kunt bestellen op een terras en de doorlopende theatervoorstelling die het openbaar vervoer is.

Dit alles gelardeerd met beschrijvingen van weersomstandigheden en hedendaagse architectuur..